باسلام وعرض تسلیت شهادت مادرمان حضرت زهرا (س)چندتا عکس از  عزاداری در حسینیه امام خمینی گذاشتم امیدوارم این عکس ها را دانلود کنید ولذت ببرید.

 دانلود فایل

از امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام نقل شده است:

به همراه جمعی از یاران ، نزد رسول خدا ( صلوات الله علیه ) نشسته بودیم .

در
این بین حضرت پرسشی را طرح کرد و پرسید:

آیا می دانید،
بهترین چیز برای زنان کدام است ؟

از میان جمعیت حاضر، پاسخی که آن حضرت
را قانع سازد، شنیده نشد. عاقبت با عجز و ناتوانی همه از گرد او پراکنده گشتیم . هر
کس به سویی رفت و من نیز به خانه فاطمه آمدم ، و فاطمه را از پرسشی که رسول گرامی
عنوان کرده بود آگاه کردم . به او گفتم هر چند یاران آن حضرت کوشیدند و پاسخهایی
دادند، اما هیچ یک از آنها نتوانست پاسخی را که مورد نظر حضرتش بود بر زبان
آرد.

فاطمه گفت : پاسخ سوال را من می دانم . آن گاه گفت :

بهترین چیز برای زنان آن است که مردان آنان را نبینند و آن ها نیز
مردان را نبینند.

من نزد رسول خدا(صلوات الله علیه) باز گشتم و گفتم : ای فرستاده خدا!
پرسشی که مطرح کردید پاسخش این است . (همان پاسخی که فاطمه داده بود عرض ‍ کردم
).

پیغمبر از این پاسخ خوشش آمد و گفت : این پاسخ را از که شنیده ای ، تو که هم
اینک اینجا بودی و پاسخ آن را ندادی ؟!

گفتم : از فاطمه .

پیغمبر فرمود: همانا فاطمه پاره تن من است .

کشف الغمه ، ج 2، ص 94؛ وسائل الشیعه ، ج 20، ص 67

شخصی از یوسف بن یعقوب - که مردی نصرانی و از اهل فلسطین بود- پیش متوکل ، سخن چینی
کرد. متوکل دستور داد برای مجازات احضارش کنند.
یوسف نذر کرد: اگر خداوند او را
به سلامت به خانه اش برگرداند و از متوکل آسیبی به او نرسد، صد اشرفی به حضرت امام
علی النقی علیه السلام پرداخت نماید.
در آن موقع ، خلیفه حضرت را از حجاز به
سامرا آورده و خانه نشین کرده بود و از لحاظ معیشت در سختی به سر می برد.
یوسف
می گوید:
همین که به دروازه سامرا رسیدم با خودم گفتم : خوب است قبل از آنکه پیش
متوکل بروم ، صد دینار را خدمت امام علیه السلام بدهم ، اما چه کنم که منزل امام
علیه السلام را نمی شناسم و من مرد نصرانی چگونه از منزل امام هادی علیه السلام سؤ
ال کنم ، می ترسیدم کسی قضیه را به متوکل خبر دهد و بیشتر باعث ناراحتی و عصبانیت
او بشود و از طرف دیگر، متوکل هم ملاقات با ایشان را قدغن کرده ، کسی نمی تواند به
خانه حضرت برود.
ناگاه به خاطرم رسید که مرکبم را آزاد بگذارم ، شاید به لطف
خداوند بدون پرسش - به منزل حضرت برسم . چون مرکب را به اختیار خود گذاشتم ، از کوچه
و بازارها گذشت تا بر در منزلی ایستاد. هر چه سعی کردم ، از جایش تکان نخورد. از
کسی پرسیدم :
- این خانه از آنٍ کیست ؟
گفت :
- منزل ابن الرضا (امام هادی )، است
!
این حادثه را نشانی بر عظمت امام علیه السلام دانسته و با تعجب تکبیر گفتم .
در این حال ، غلامی از اندرون خانه بیرون آمد و گفت :تو یوسف پسر یعقوب هستی
؟
گفتم :بلی !
گفت :پیاده شو!
پیاده شدم . مرا به داخل خانه
برد.
با خود گفتم : این دلیل دوم بر حقیقت این بزرگوار که غلام ، ندیده مرا
شناخت !

سپس گفت :صد اشرفی را که نذر کرده بودی به من بدهید.
با خودم گفتم
: این هم دلیل سوم بر حقانیت آن حضرت ، پول را دادم و غلام رفت و کمی بعد دوباره
آمد. مرا به داخل منزل برد.
دیدم مرد شریفی نشسته است .

فرمود:ای یوسف آیا
هنوز وقت آن نرسیده که اسلام اختیار کنی ؟
گفتم :آنقدر دلیل و برهان دیده
ام ، کفایت می کند.
فرمود:نه ! تو مسلمان نمی شوی ، ولی فرزند تو اسحق ،
به زودی مسلمان می شود و از شیعیان ما خواهد شد.
سپس فرمود:ای یوسف ! بعضی
خیال می کنند محبت و دوستی ما برای امثال شما فایده ندارد، به خدا سوگند هرگز چنین
نیست . هر که به ما محبتی نماید بهره اش را می بیند؛ چه مسلمان باشد و چه غیر
مسلمان . آسوده خاطر پیش متوکل برو و هیچ تشویش و نگرانی نداشته باش ! به همه
خواسته هایت می رسی .
یوسف می گوید:
بدون نگرانی نزد متوکل رفتم و به تمام
هدفهایم رسیدم و برگشتم .
پس از مرگ مرد نصرانی پسرش ، اسحاق ، مسلمان شد و از
شیعیان خوب بشمار آمد و خودش پیوسته اظهار می داشت :

من به بشارت سرور خود، امام
هادی علیه السلام مسلمان شده ام.

بحار، ج 50، ص 144

امام موسی بن جعفر به نقل از امیرالمؤ منین ، علیّ علیهما السلام حکایت فرماید:

روزی حضرت زهراء علیها السلام نزد پدرش ، رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله بود، که
مردی نابینا وارد شد؛ و حضرت فاطمه علیها السلام خود را مخفی کرد.

هنگامی که مرد
نابینا خارج شد، حضرت رسول اظهار داشت :
ای فاطمه ! با این که می دانستی ، او
نابینا است و تو را نمی بیند، با این حال چرا پنهان شدی ؟
پاسخ داد: بلی ، او
نابینا بود ولی من که بینا بودم و چشم داشتم .
و سپس افزود: همان طوری که مرد
نباید به زن نامحرم نگاه کند، زن هم نباید به مرد نامحرم نگاه نماید، علاوه بر آن ،
از اندام زن ، بوئی تراوش می کند که نباید نامحرم نزدیک او قرار گیرد.
حضرت رسول
صلّی اللّه علیه و آله فرمود: به راستی که تو پاره تن من هستی.

بحار الا نوار: ج 43، ص 91، ح 16

آیت الله شاه آبادی می­فرمود:

«سالک الی الله در صورتی می­تواند به جایی برسد که در ضمن سیر، اوّل مرتبه اتکاء به خانم حضرت صدیقه (سلام الله علیها) داشته باشد و این محبّت خانم حضرت صدیقه(سلام الله علیها) است که انسان را به راهی که باید برود هدایت می­کند و اگر نباشد اصلاً سیری وجود نخواهد داشت. ایشان از ائمّه علیهم السلام روایت می­کردند که شما هر وقت محتاج می­شوید دست به دامن ما شوید و ما هر وقت گرفتار می­شویم دست به دامن مادرمان می­شویم. گرفتاری و احتیاج ائمّه (علیهم السلام) همان مقامات قرب الهی است که حد یقف ندارد و لذا ایشان می­فرمود محال است سالک سیر و سلوک کند و به جایی برسد مگر از طریق خانم حضرت زهرا (سلام الله علیها) و البته منظور از این که به جایی برسد، نه این امور که مثلاً افکار رابخواند یا هر چیز می­خواهد برای او مهیّا باشد، نه! آن­ها اصلاً ارزش ندارد. آن چیزی که ارزش دارد مقام قرب پروردگار است و این مقام محقق نمی­شود مگر از طریق خانم حضرت زهرا (سلام الله علیها).»[1]